به منظور اثبات نشوز یک زن اصل بر این است که زن از شوهر خود تمکین نمی نماید مگر آنکه زن اثبات نماید از شوهر خود تمکین نموده و به منظور اثبات نشوز می توان به ادله و مدارک ذیل تمسک نمود:
1- اقرار زوجه که بصورت صریح و یا تلویحی اقرار بر نافرمانی و عدم تمکین از مرد می نماید.
2- اگر زن در پرونده های دیگری به نحوی اقرار بر نشوز و نافرمانی کرده باشد ، مرد می تواند به آن اقرارها نیز استناد نماید.
3- استفاده از شهادت شهود مبنی بر نشوز و نافرمانی زن.
4- استفاده از فیلم یا سی دی که دلالت بر ناشزه بودن زن دارد.
زوج می بایست برای اثبات نشوز زوجه، نسبت به دریافت حکم قطعی الزام به تمکین اقدام نماید.
بعد از صدور حکم قطعی مبنی بر تمکین و هم چنین صدور اجرائیه و ابلاغ به زوجه، در صورتی که زن بر عدم تمکین خود اصرار ورزد، نشوز وی اثبات می گردد.
مصادیق نشوز در قانون
- عدم تمکین مقابل زوج
- عدم سکونت در منزلی که شوهر تهیه نموده است.
- خروج از منزل بدون کسب اجازه و رضایت زوج
- داشتن روابط نامتعارف و غیر معقول
در این خصوص ماده 1117 قانون مدنی بیان می دارد که :
“مرد می تواند همسر خود را از حرفه ای که مخالف مصلحت خانواده است، منع کند.”
نکته
نکته ای که در اینجا حائز اهمیت می باشد این است که:
عنوان نشوز تنها اختصاص به زن نداشته و مرد در صورت خودداری کردن از انجام وظایف خود، ناشزه محسوب می گردد. وظیفه مرد تنها پرداخت نفقه و حسن معاشرت با همسر خود (ماده 1103 قانون مدنی) می باشد.
